LEKOMANI

Książka, która błyskawicznie stała się bestsellerem „New York Timesa”!

„Autorka po mistrzowsku przeplata dramaty zwykłych rodzin z mrocznym obrazem korporacyjnej chciwości oraz obojętności ze strony organów prawnych”.

– „New York Times”

Książka, która szokuje, wprowadza w konsternację, wywołuje przerażenie, a przede wszystkim niedowierzanie, że opisane w niej zdarzenia naprawdę miały miejsce. W świetle dnia, zupełnie legalnie miliony zwykłych Amerykanów – rodziców, nauczycieli, uczniów, sportowców – stały się narkomanami.

Lekomani to jedyna książka, która przedstawia pełny i rzetelny obraz kryzysu opioidowego w Ameryce, czyli niekontrolowanego, niepotrzebnego i niezmiernie powszechnego przepisywania pacjentom silnie uzależniających leków przeciwbólowych z tej samej grupy substancji co heroina i morfina.

Książka pokazuje ogromną skalę problemu, jednocześnie przedstawiając pełen przekrój zjawiska od laboratoriów, w których powstawały te leki, po siedziby działów marketingowych wielkich koncernów farmaceutycznych i sale sądowe, aż do domów zwykłych Amerykanów, którzy stanęli w obliczu ogromnego problemu i konieczności stoczenia walki o życie swoje oraz swoich najbliższych. Poznamy los matki, która nie może zrozumieć, dlaczego jej jedyny syn nie żyje, i przypadek, w którym gwiazdy licealnej drużyny futbolowej stały się ofiarami przedawkowania heroiny. A to wszystko przedstawione z perspektywy dziennikarki, która widziała to na własne oczy.

• Finalista nagrody 2019 Library of Virginia Annual Literary Awards

• Zdobywca nagrody LA Times Book Prize for Science & Technology

• Zdobywca nagrody American Society of Addiction Medicine Annual Media Award

• Finalista nagrody 2018 Kirkus Prize

• Finalista nagrody 2019 Library of Virginia People's Choice Award for Nonfiction

• Finalista nagrody 2019 Ohioana Book Award in nonfiction

• Bestseller „New York Timesa”

• Najlepsza książka roku „Chicago Tribune”

• Najlepsza książka roku „Washington Post”

• Najlepsza książka 2018 według Amazona

„Wybitne osiągnięcie dziennikarstwa, które zmusza do natychmiastowego wyciągnięcia wniosków. Brutalne w swojej szczerości i wywołujące w sercu fizyczny ból”.

– Jennifer Latson, „The Boston Globe”

„Ta książka jest napisana niezwykle rzetelnie, szczegółowo, ale jednocześnie jest pełna współczucia i niesamowicie daje do myślenia”.

– Janet Maslin, „New York Times”

„Beth Macy obnażyła ponurą twarz amerykańskiej służby zdrowia. W tej książce pokazała, na czym naprawdę polega dziennikarstwo i jaką siłą oraz niezłomnością musiała się wykazać, żeby dotrzeć do samego centrum problemu. Jej atuty jako dziennikarki widać najbardziej, kiedy zdobywa zaufanie i zachęca do rozmowy zarówno tych, którzy są w szponach nałogu, jak również pogrążone w żałobie rodziny, wyczerpanych pracowników służby zdrowia, czy też skazanego za handel heroiną dilera, z którym wywiad z zaplanowanych dwóch godzin przeciągnął się do ponad sześciu”.

– Jennifer Szalai, „New York Times”

„Beth Macy skupia się głównie na południowej i zachodniej Wirginii, jednak wydźwięk, jaki mają jej spostrzeżenia, można przenieść na cały kraj. Poznajemy tu cztery cierpiące rodziny, których dotknął opioidowy kryzys. Życie ich dzieci zostało zdruzgotane, a czasami stracone na zawsze”.

– dr Sally Satel, „Wall Street Journal”

„Widać, że los ofiar kryzysu opioidowego nie był dla Macy obojętny. W jej reportażu nie brakuje szacunku i współczucia”.

– Gabriel Thompson, „The San Francisco Chronicle”